दिला चिमूटभर भंडारा। केले समृध्द संसारा॥

कागल तालुक्यात तमनाकवाडा गांव आहे. तेथे विष्णू राऊ चौगुले नांवाचे भक्त होते. अगदी वयाच्या सहाव्या वर्षापासूनच सुदैवाने मामांचा सहवास आणि भक्ती त्यांना लाभली. आपल्या हयातीत अनेक कठीण प्रसंगी त्यांना मामांच्या दिव्य सामर्थ्याची प्रचिती आली होती. आपल्या हयातीत आणि पश्चात देखील, पूर्णत्त्व पावलेले संत श्रध्दावान माणसांना पूर्णपणे सांभाळतात. हे चौगुलेचे आलेली अनुभव  ऐकल्यावर कळून येते . बाळूमामांचा फार जुना परिचय असूनही आपल्या घरी मामा एकदाही भोजनाला आलेले नाहीत हे चौगुलेच्या मनाला फार खटकत असे, म्हणून त्यांनी मामांना एकदा घरी भोजनास येण्याची विनंती  केली. त्यावेळी मामा त्यांना म्हणाले, माझं पथ्य फार कडक आहे . मला वाटेल त्याच्या घराकडे जाऊन चालत नाही.
चौगुले मांसाहारी होते. त्यामुळे आग्रह करुन मामांना घरी बोलावणे त्यांच्यासाठी केवळ अशक्य होते. तो विषय त्यांना सोडून द्यावा लागला.
पुढे काही दिवसाच्या अंतराने मामा कापशी मुक्कामी आले असल्याचे कळताच विष्णू चौगुले मामांच्या भेटीला आले. त्यावेळी नमस्कार करताच मामा त्यांना म्हणाले, मी आज तुझ्याकडे जेवायला येणार आहे. किती विचित्र योगायोग म्हणावा? यावेळेपर्यंत चौगुले मामांना बोलवीत आणि मामा जमत नाही म्हणत. ’त्यादिवशी मामा ’ येणार म्हणत होते पण चौगुले त्यांना ’ या ’ म्हणू शकत नव्हते. कारण मामा पूर्ण शाकाहारी होते आणि चौगुल्यांच्या घरी त्या दिवशी तर मांसाहाराचा खास कार्यक्रम चालला होता. त्यामुळे मामांनी त्यादिवशी आपल्या घरी येऊ नये अशी विनंती नम्रपणे करण्याखेरीज चौगुलेंना गत्यंतरच नव्हते.
मामांनी निदान आपल्या शेतात बकरी चरण्यास पाठवावीत अशी विनंती चौगुलेनी केली. तेव्हा मामांनी ते मान्य केले. त्यावेळीच चौगुल्यांनी आपली कठिण परिस्थिती मामांच्या कानावर घालताना म्हटले,” माझी जमीन माझ्या पोटापुरती आहे खरी. परंतु ती पिकत नाही. धान्य फार थोडे होते. त्यामुळे कुटुंबाचे पोट भरणे कठीण होते. त्याचे गार्‍हाणे ऐकून, मामांनी आपल्या हातात एक चिमुटभर भंडारा घेतला चौगुल्यांच्या हातात देऊन ते म्हणाले,” हा भंडारा घेऊन तो शेतात शिंपड जा. मी जमिनीला चांगले पिकायला सांगतो.” चौगुल्यांना मोठा आनंद झाला. ते शेतात गेले. भंडारा सर्वत्र शिंपडला.  पुढे सुगीत त्या शेतात दरसालच्या दुप्पट धान्य झाल्याचा प्रत्यक्ष अनुभव त्यांना आला. एवढेच नव्हे तर दिवसे दिवस उत्पादनात वाढ होत असल्याचाही अनुभव येत गेला.
ईश्वरी सत्पुरुष आपल्या मनात आणतील ते करू शकतात. परंतु ते प्रसन्न होण्यासाठी माणसाजवळ चांगल्या वागण्याने निर्माण झालेले मोठे पुण्य असावे लागते. ईश्वरस्वरुपी सत्पुरुषाची कृपा मोफत मिळत नसते.

(21)

..............................................................................................................................

ಪಿಂಚ್ನಲ್ಲಿ ಭಂಡಾರ. ಬಾಳೆ ಸಮೃದ್ಧ ಜಗತ್ತು. 

ತಮನಕ್ವಾಡಾ ಕಾಗಲ್ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಹಳ್ಳಿ.

ವಿಷ್ಣು ರೌ ಚೌಗುಲೆ ಎಂಬ ಭಕ್ತ ಇದ್ದರು. ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಆರನೇ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದ, ಅವರು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಸಹವಾಸ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಆನಂದಿಸಿದರು. ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅವನು ತನ್ನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ದೈವಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡನು. ನಮ್ಮ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸಂತರು ನಂಬಿಗಸ್ತರನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಚೌಗುಲೆ ಅವರ ಅನುಭವವನ್ನು ಕೇಳುವ ಮೂಲಕ ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಬಲುಮಾಮಾ ಅವರ ಹಳೆಯ ಪರಿಚಯದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಚೌಮಾಲೆ ಅವರು ಮಾಮಾ never ಟಕ್ಕೆ ಎಂದಿಗೂ ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅಸಮಾಧಾನಗೊಂಡರು, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ma ಟಕ್ಕೆ ಮನೆಗೆ ಬರಬೇಕೆಂದು ಮಾಮಾಗೆ ವಿನಂತಿಸಿದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಮಾಮಾ ಅವನಿಗೆ ಹೇಳಿದರು, ನನ್ನ ಆಹಾರವು ತುಂಬಾ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿದೆ. ಅವನು ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಚೌಗುಲೆ ಮಾಂಸಾಹಾರಿ. ಆದ್ದರಿಂದ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನನ್ನು ಮನೆಗೆ ಕರೆಯುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸುವುದು ಅವನಿಗೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಅವರು ವಿಷಯವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ವಿಷ್ಣು ಚೌಗುಲೆ ಅವರು ಮಾಮಾ ಕಪಾಶಿ ತಂಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿದ ತಕ್ಷಣ ಮಾಮಾ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಬಂದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಾಮಾ ಅವರನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿ, ನಾನು ಇಂದು dinner ಟಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಬಳಿಗೆ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಎಂತಹ ವಿಚಿತ್ರ ಕಾಕತಾಳೀಯ! ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ, ಚೌಗುಲೆ ಮಾಮಾ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಮಾಮಾ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆ ದಿನ ಮಾಮಾ ಬರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ಆದರೆ ಚೌಗುಲೆಗೆ 'ಯಾ' ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಮಾಮಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಸ್ಯಾಹಾರಿ ಮತ್ತು ಆ ದಿನ ಚೌಗುಲ್ಯ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಮಾಂಸಾಹಾರಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಚೌಗುಲೆಗೆ ಆ ದಿನ ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬರಬಾರದೆಂದು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ವಿನಂತಿಸುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ದಾರಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಮೇಯಿಸಲು ಮೇಕೆ ಕಳುಹಿಸುವಂತೆ ಚೌಗುಲೆ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ವಿನಂತಿಸಿದ. ಆಗ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಒಪ್ಪಿದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಚೌಗುಲ್ಯಾ ತನ್ನ ಕಷ್ಟದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ, "ನನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ನನ್ನ ಭೂಮಿ ಸಾಕು. ಆದರೆ ಅದು ಹಣ್ಣಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ ಧಾನ್ಯವಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಪೋಷಿಸುವುದು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿತ್ತು. ಅವನ ನರಳುವಿಕೆಯನ್ನು ಕೇಳಿದ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು ಚಿಟಿಕೆ ಭಂಡಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಚೌಗುಲ್ಯನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು, ನಾನು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ” ನಾಲ್ವರು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು. ಅವರು ಹೊಲಕ್ಕೆ ಹೋದರು. ಭಂಡಾರ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಚಿಮುಕಿಸಿದ. ನಂತರ, ಸುಗಿತ್ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಆ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಧಾನ್ಯವನ್ನು ಬೆಳೆಯುವ ಅನುಭವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಉತ್ಪಾದನೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿತ್ತು. ದೈವಿಕ ಒಳ್ಳೆಯ ಪುರುಷರು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದುದನ್ನು ಮಾಡಬಹುದು. ಆದರೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿರಲು, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಉತ್ತಮ ನಡವಳಿಕೆಯಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ದೊಡ್ಡ ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ದೇವರ ಅನುಗ್ರಹವು ಉಚಿತವಲ್ಲ. 

(21)

..............................................................................................................................

Bhandara in a pinch. Banana prosperous world.

Tamanakwada is a village in Kagal taluka. There was a devotee named Vishnu Rau Chowgule. Fortunately, from the age of six, he enjoyed the company and devotion of his uncle. During many difficult times in his life, he had come to realize the divine power of his uncle. Even in our lifetime and after, perfect saints take full care of the faithful. This can be understood by listening to Chougule's experience. Despite the old acquaintance of Balumama, Chougule was upset that Mama had never come to his house for dinner, so he requested Mama to come home for dinner once. At that time, Mama told him, my diet is very strict. I don't think he goes to his house.
Chougule was a carnivore. So it was just impossible for him to insist on calling his uncle home. He had to give up the subject.
A few days later, Vishnu Chowgule came to visit Mama as soon as he came to know that Mama Kapashi was staying. At that time, Mama greeted him and said, I will come to you for dinner today. What a strange coincidence! Until then, Chowgule would call Mama and Mama would not come. He was saying that Mama would come that day but Chowgule could not say 'Ya'. Because Mama was a complete vegetarian and there was a special non-vegetarian program at Chougulya's house that day. So Chougule had no choice but to humbly request his uncle not to come to his house that day.
Chowgule requested his uncle to send a goat to graze in his field. Then the uncle agreed. At that time, Chougulya told his uncle about his difficult situation and said, "My land is enough for my stomach. But it does not ripen. There was very little grain. So it was difficult to feed the family. Hearing his groaning, the uncle took a pinch of bhandara in his hand and handed it to Chaugulya and said, "Take this bhandara and sprinkle it in the field. I tell the land to grow well. ” The foursome was overjoyed. They went to the field. Bhandara sprinkled everywhere. Later, Sugit had the experience of growing twice as much grain in that field every year. Not only that, but day by day the production was increasing.
Godly good men can do whatever they want. But in order to be happy, a person has to have a great virtue created by good behavior. The grace of God is not free.

(21)
..............................................................................................................................

 

 "Good in the name of Balumama .."
(Compilation of testimonials from witnesses)
.. Compiler ..
Sadgurusevak Shri. Bhimashankar Siddh
aram Matre
Mo. No. 9049911063
(Reference: Shri Sant Sadguru Devavatari Balumama)
.................................................. ....................