“श्री बाळूमामा यांची जीवनी.." (१-२)

 "बाळूमामांच्या नावाने चांगभलं.."

 'लोक विलक्षण बाललीला'

बाळाप्पा सदृढ प्रकृतीचा होता. त्याचे खाण्यापिण्याकडे फारसे लक्ष नसे. तो हट्टी नव्हता. बाळाप्पाचा स्वभाव सर्वसामान्य मुलांहून वेगळा होता. तो चार - पाच वर्षाचा झाला तेव्हा सामान्य माणसांना तो वेडसर आहे, असे वाटत असे. तो एकांतप्रिय होता. दंगामस्करी - वात्रटपणा ह्यासारखे अवगुण त्याच्यात नव्हते. या बालवयातही तो गंभीरपणे विचार करीत बसलेला आढळे. सवंगडी, भावंडे, मातापिता किंवा नातलग या मध्ये न रमता, एकटा व चिंतनशील असा बाळाप्पा सामान्य माणसांना वेडसर वाटला तर यात नवल काय?

महाराष्ट्रातील महान संत समर्थ रामदास स्वामी हेसुद्धा बालवयात काही दिवस बेपत्ता झाले होते. पुढे ते आपल्याच वाड्यात अंधारात गंभीरपणे चिंतन करीत बसलेले आढळले. नारायणा तू कसला विचार करत आहेस? या आपल्या आईच्या प्रश्नाला रामदासांनी उत्तर दिले "चिंता करतो विश्वाची!" छोट्या बाळाप्पाच्या एकांतप्रियतेचे याहून वेगळे उत्तर नव्हते. घराबाहेरील लोकांनी ," खुळा बाळू " असे टोपण नाव बाळाप्पाला याकाळात बहाल केले होते.

तर हा बाळाप्पा नेहमी आपल्या विचारात दिसत असे. त्याची व्यायामाची पद्धत जगावेगळी होती. दोनही पायाने मागे मागे उड्या मारणे ही त्याची कसरत असे. सुमारे अर्धा किलोमीटर एवढ्या अंतरापर्यंत सलगपणे तो उड्या मारत असे. पुढे उड्या मारण्याची त्याची रीत अशीच होती. तो इतरांशी जेमतेम बोलत असे. घरच्या मंडळीत फारच कमी मिसळत असे. अशा एकूण प्रकारामुळे बाळाप्पाला भूत लागले आहे; त्याला वारे झाले आहे, असे समजून उतारा करण्यासाठी मांत्रिकही बोलावून आणले होते. मात्रिकांनी आपआपले प्रयोग केले; तथापि बाळाप्पा जसाच्या तसाच होता.

   देवर्षी, ज्योतिषी, बुवा व महाराज यांच्याकडून बाळाप्पाला झालेली बाधा (बाधेची समजूत) काढण्याचे प्रयत्न चालूच होते. त्यापायी मिरचीचा धूर देखील त्याला सहन करावा लागला होता. हे असे अनेक प्रकार तो सोसत होता. त्याची तितिक्षा असामान्य होती.

   बाळाप्पाच्या बालपणातील समग्र हकीकत उपलब्ध नाही. तथापि त्यांचे समवयस्क लोक सांगत, त्यावरून काही माहिती खात्रीदायक मिळाली आहे. लहानपणी बाभळीच्या शिऱ्यावर 'हि माझी गादी', असे म्हणत बाळाप्पा झोपत असे. काटेरी कुंपणाला टेकून बसत असे व 'हि माझी खुर्ची,' असे म्हणत असे. एखादया वृक्षाच्या शेंड्यावर बसून ,"हे माझे शिखर आहे", असेदेखील बाळाप्पा म्हणत असे.

वडिलांनी बाळाप्पाला गुराख्याचे काम लावले. आपला मुलगा इतर शहाण्या मुलांप्रमाणे व्यवस्थित असावा, असे कोणा बापाला वाटणार नाही? त्यासाठी मायाप्पानी बाळप्पाला वळण लावायचे ठरवले. मायाप्पा स्वत: शेती सांभाळून गाडीभाडे मिळवून कुटुंबाचा उदरनिर्वाह चालवीत असे. जैन गुज्जर व्यापारी चंदुलाल शेठजी आक्कोळात होते. त्यांच्या घरी जनावरे राखण्यासाठी बाळाप्पाला चाकरीवर ठेवण्यात आले होते. धनगराचे पोर म्हणून पंधरावर्षाच्या बाळाप्पाला राहण्यासाठी गोठ्यात एक कोपरा दिलेला होता. त्याला जेवणासाठी एक थाळी व पाण्यासाठी एक तांब्या दिला होता. त्या थाळीला एक छिद्र पडले होते. ती थाळी व तांब्या बाळप्पा घासून पुसून लखलखीत ठेवत असे. त्या वस्तू एका कोनाड्यात ठेवलेल्या असत. एकसमयी रात्रीची वेळ होती; दिवसभर दमलेला बाळाप्पा झोपला होता. 

शेठजीची आई काहीतरी कारणासाठी म्हणून गोठ्यात गेली होती तिला तिथे एक नवलपूर्ण दृश्य दिसले. गोठ्यात दिवा नसूनही लख्ख प्रकाश पडलेला होता. त्या प्रकाशाचा उगम थाळीच्या छिद्रातून एखाद्या बॅटरीप्रमाणे असल्याचे जाणवत होते. त्या प्रकाश झोतात त्या बाईला त्यांच्या बस्तीचे, जैन मंदिराचे दर्शन झाले. ती थाळी सामान्य वस्तू नाही; अशी तिची भावना झाली. तिने ती थाळी व तांब्या अतिपवित्र वस्तू म्हणून आपल्या देवघरात पूजेत ठेवल्या आणि बाळूमामांना तिनं दुसरी थाळी दिली. ते मामांना आवडले नाही. मामा तेथील काम सोडून घरी गेले. योगायोग असा झाला कि, थाळी पुजेत ठेवल्यापासून चंदूलाल शेठजींच्या व्यापारामध्ये भरभराट होत गेली.

क्रमशः

' बोलाss, बोलाss बाळूमामांच्या नावाने चांगभलं..'

❄❄❄❄❄❄❄❄       ❄❄❄❄❄❄❄❄       ❄❄❄❄❄❄❄❄

"बाळूमामांच्या नावाने चांगभलं.."

(साक्षीभावातून स्वदृष्टांतान्वये संकलन)

.. संकलक ..

सद्गुरुसेवक श्री. भिमाशंकर सिध्दाराम मात्रे

मो. क्र. ९०४९९११०६३

【संदर्भ ग्रंथ : श्री संत सद्गुरु देवावतारी बाळूमामा】

 ❄❄❄❄❄❄❄❄       ❄❄❄❄❄❄❄❄       ❄❄❄❄❄❄❄❄

"Good in the name of Balumama .."

 'People are fantastic children'

Balappa was strong in nature. He did not pay much attention to eating and drinking. He was not stubborn. Balappa's temperament was different from that of ordinary children. When he was four or five years old, the common man thought he was crazy. He was solitary. He did not have the vices of riotousness. Even at this young age, he was found to be thinking seriously. Is it any wonder that Balappa, who is lonely and contemplative without playing with his peers, siblings, parents or relatives, seems crazy to the common man?

The great saint Samarth Ramdas Swami of Maharashtra also went missing for a few days as a child. Next he was found sitting in his castle in the dark meditating deeply. Narayana, what are you thinking? Ramdas answered his mother's question, "Worry about the universe!" Little Balappa's solitude was no different. Balappa was nicknamed "Khula Balu" by outsiders.

So this Balappa was always in our thoughts. His method of exercise was different from the rest of the world. Jumping back and forth with both feet was his exercise. He used to jump continuously for a distance of about half a kilometer. This was his way of jumping forward. He was just talking to others. There was very little mixing in the home church. Due to such a total type, Balappa is possessed by a ghost; The magician was also called in to translate it, thinking that it was windy. The matriarchs did their own experiments; However, Balappa was the same.

   Attempts were being made by Devarshi, Jyotishi, Buwa and Maharaj to remove the obstacle (understanding of the obstacle) to Balappa. He also had to endure pepper spray. He was suffering in many ways. His titiksha was unusual.

   The overall reality of Balappa's childhood is not available. However, according to his peers, some information is convincing. As a child, Balappa used to sleep on the acacia vein, saying, 'This is my bed.' He would lean against the barbed wire fence and say, 'This is my chair.' Sitting on the top of a tree, Balappa used to say, "This is my peak."

   The father made Balappa a cowherd. What father would not want his son to be like other wise children? For that, Mayappani decided to turn to Balappa. Mayappa used to take care of the farm herself and earn a living to support her family. Jain Gujjar trader Chandulal Shethji was in Akkol. Balappa was hired to take care of the animals in his house. Fifteen-year-old Balappa was given a corner in the barn to live in as Dhangar's pore. He was given a plate for dinner and a copper plate for water. There was a hole in the plate. She used to wipe the plate and the copper baby and keep it shiny. Those things were kept in a corner. Once upon a time it was night time; Exhausted all day, Balappa was asleep. Shethji's mother had gone to the barn for some reason and she saw a strange sight there. There was no light in the barn but there was a lot of light. The source of that light seemed to be like a battery through the hole in the plate. In the light, the woman saw her settlement, the Jain temple. That plate is no ordinary thing; That's how she felt. She kept the plate and the copper in her temple as sacred objects and gave another plate to Balumama. Uncle didn't like it. Mama left work there and went home. Coincidentally, Chandulal Shethji's business flourished from the time the plate was worshiped.

Respectively

'Speak, speak in the name of Balumama.

❄❄❄❄❄❄❄❄       ❄❄❄❄❄❄❄❄       ❄❄❄❄❄❄❄❄

"ಬಲುಮಾಮಾ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯದು .."

 'ಜನರು ಅದ್ಭುತ ಮಕ್ಕಳು'

ಬಾಲಪ್ಪ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಬಲಶಾಲಿಯಾಗಿದ್ದ. ಅವರು eating ಟ ಮತ್ತು ಕುಡಿಯುವಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಹರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ಹಠಮಾರಿ ಅಲ್ಲ. ಬಾಲಪ್ಪನ ಮನೋಧರ್ಮ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಕ್ಕಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿತ್ತು. ಅವನು ನಾಲ್ಕು ಅಥವಾ ಐದು ವರ್ಷದವನಿದ್ದಾಗ, ಸಾಮಾನ್ಯನು ಅವನು ಹುಚ್ಚನೆಂದು ಭಾವಿಸಿದನು. ಅವರು ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಅವನಿಗೆ ಗಲಭೆಯ ದುರ್ಗುಣಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿಯೂ ಅವನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಕಂಡುಬಂದಿತು. ತನ್ನ ಗೆಳೆಯರು, ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರು, ಪೋಷಕರು ಅಥವಾ ಸಂಬಂಧಿಕರೊಂದಿಗೆ ಆಟವಾಡದೆ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಚಿಂತನಶೀಲನಾಗಿರುವ ಬಾಲಪ್ಪ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಹುಚ್ಚನಂತೆ ಕಾಣುವುದರಲ್ಲಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವಿದೆಯೇ?

ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಮಹಾನ್ ಸಂತ ಸಮರ್ತ್ ರಾಮದಾಸ್ ಸ್ವಾಮಿ ಕೂಡ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ನಾಪತ್ತೆಯಾಗಿದ್ದರು. ಮುಂದೆ ಅವನು ತನ್ನ ಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ನಾರಾಯಣ, ನೀವು ಏನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಿ? "ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತೆ!" ಎಂಬ ತಾಯಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ರಾಮದಾಸ್ ಉತ್ತರಿಸಿದ. ಪುಟ್ಟ ಬಾಲಪ್ಪನ ಏಕಾಂತತೆಯು ಭಿನ್ನವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಾಲಪ್ಪನನ್ನು ಹೊರಗಿನವರು "ಖುಲಾ ಬಾಲು" ಎಂದು ಅಡ್ಡಹೆಸರು ಹಾಕಿದರು.

ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ಬಾಲಪ್ಪ ಯಾವಾಗಲೂ ನಮ್ಮ ಆಲೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ವ್ಯಾಯಾಮದ ವಿಧಾನವು ಪ್ರಪಂಚದ ಇತರ ಭಾಗಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿತ್ತು. ಎರಡೂ ಕಾಲುಗಳಿಂದ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಜಿಗಿಯುವುದು ಅವನ ವ್ಯಾಯಾಮವಾಗಿತ್ತು. ಅವರು ಸುಮಾರು ಅರ್ಧ ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರಕ್ಕೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಜಿಗಿಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದು ಅವನ ಮುಂದೆ ಸಾಗುವ ಮಾರ್ಗವಾಗಿತ್ತು. ಅವನು ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಹೋಮ್ ಚರ್ಚ್ನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ಮಿಶ್ರಣವಿತ್ತು. ಅಂತಹ ಒಟ್ಟು ಪ್ರಕಾರದಿಂದಾಗಿ, ಬಾಲಪ್ಪನನ್ನು ಭೂತವು ಹೊಂದಿದೆ; ಅದನ್ನು ಗಾಳಿ ಬೀಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಅದನ್ನು ಭಾಷಾಂತರಿಸಲು ಜಾದೂಗಾರನನ್ನು ಸಹ ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಮಾತೃಪ್ರಧಾನರು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಪ್ರಯೋಗಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರು; ಆದರೆ, ಬಾಲಪ್ಪ ಅದೇ ಆಗಿದ್ದರು.

   ಬಾಲಪ್ಪನಿಗೆ ಇರುವ ಅಡಚಣೆಯನ್ನು (ಅಡಚಣೆಯ ತಿಳುವಳಿಕೆ) ತೆಗೆದುಹಾಕಲು ದೇವರ್ಶಿ, ಜ್ಯೋತಿಷಿ, ಬುವಾ ಮತ್ತು ಮಹಾರಾಜ್ ಅವರು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಪೆಪ್ಪರ್ ಸ್ಪ್ರೇ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು. ಅವರು ಅನೇಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ತಿತಿಕ್ಷ ಅಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು.

   ಬಾಲಪ್ಪನ ಬಾಲ್ಯದ ಒಟ್ಟಾರೆ ವಾಸ್ತವತೆ ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರ ಗೆಳೆಯರ ಪ್ರಕಾರ, ಕೆಲವು ಮಾಹಿತಿಯು ಮನವರಿಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಾಲಪ್ಪ ಅಕೇಶಿಯ ರಕ್ತನಾಳದಲ್ಲಿ 'ಇದು ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆ' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಮುಳ್ಳುತಂತಿ ಬೇಲಿ ಮೇಲೆ ವಾಲುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು 'ಇದು ನನ್ನ ಕುರ್ಚಿ' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಮರದ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಬಾಲಪ್ಪ "ಇದು ನನ್ನ ಶಿಖರ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.

   ತಂದೆ ಬಾಲಪ್ಪನನ್ನು ಕೌಹರ್ಡ್‌ನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದರು. ಯಾವ ಮಗನು ತನ್ನ ಮಗನು ಇತರ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಇರಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ? ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಯಪ್ಪನಿ ಬಾಲಪ್ಪನ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಮಾಯಪ್ಪ ಅವರು ತಮ್ಮ ಜಮೀನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಜೈನ ಗುಜ್ಜರ್ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಚಂದುಲಾಲ್ ಶೆತ್ಜಿ ಅಕ್ಕೋಲ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದರು. ಬಾಲಪ್ಪನನ್ನು ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನೇಮಿಸಲಾಯಿತು. ಹದಿನೈದು ವರ್ಷದ ಬಾಲಪ್ಪನಿಗೆ ಧಂಗರ್ ರಂಧ್ರವಾಗಿ ವಾಸಿಸಲು ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮೂಲೆಯನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ಅವನಿಗೆ dinner ಟಕ್ಕೆ ಒಂದು ತಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ನೀರಿಗಾಗಿ ತಾಮ್ರದ ತಟ್ಟೆಯನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ರಂಧ್ರವಿತ್ತು. ಅವಳು ತಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ತಾಮ್ರದ ಮಗುವನ್ನು ಒರೆಸಿಕೊಂಡು ಹೊಳೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಇಡಲಾಗಿತ್ತು. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅದು ರಾತ್ರಿ ಸಮಯವಾಗಿತ್ತು; ಇಡೀ ದಿನ ದಣಿದ ಬಾಲಪ್ಪ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಶೆತ್ಜಿಯ ತಾಯಿ ಯಾವುದೋ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿದಳು. ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ಇರಲಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಬೆಳಕು ಇತ್ತು. ಆ ಬೆಳಕಿನ ಮೂಲವು ತಟ್ಟೆಯ ರಂಧ್ರದ ಮೂಲಕ ಬ್ಯಾಟರಿಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ, ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ವಸಾಹತು, ಜೈನ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನೋಡಿದಳು. ಆ ತಟ್ಟೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಷಯವಲ್ಲ; ಅವಳು ಹೇಗೆ ಭಾವಿಸಿದಳು. ಅವಳು ತನ್ನ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ತಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ತಾಮ್ರವನ್ನು ಪವಿತ್ರ ವಸ್ತುವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮತ್ತೊಂದು ತಟ್ಟೆಯನ್ನು ಬಾಲುಮಾಮಾಗೆ ಕೊಟ್ಟಳು. ಅಂಕಲ್ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಮ್ಮ ಅಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಬಿಟ್ಟು ಮನೆಗೆ ಹೋದರು. ಕಾಕತಾಳೀಯವಾಗಿ, ತಟ್ಟೆಯನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಸಮಯದಿಂದ ಚಂದುಲಾಲ್ ಶೆಥ್ಜಿಯ ವ್ಯವಹಾರವು ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು.

ಗೌರವಯುತವಾಗಿ

'ಮಾತನಾಡಿ, ಬಾಲುಮಾಮಾ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿ.

❄❄❄❄❄❄❄❄       ❄❄❄❄❄❄❄❄       ❄❄❄❄❄❄❄❄

"Good in the name of Balumama .."

(Compilation of testimonials from witnesses)

.. Compiler ..

Sadgurusevak Shri. Bhimashankar Siddharam Matre

Mo. No. 9049911063

(References: Shri Sant Sadguru Devavatari Balumama)