‘नारळाएवढा दगड मामांनी एकाच्या पाठीवर मारला..’

 ‘नारळाएवढा दगड मामांनी एकाच्या पाठीवर मारला..’

कोणत्या आशीर्वादाचा संकल्प करून कोणती कृती सिध्दपुरूष करतील हे सामान्य माणसालाच नव्हे तर शास्त्रीय पंडितांनाही लवकर कळत नाही. पंधरा वर्षे वयाचा बेनाडी गावचा वसंत नावाचा एक तरुण मुलगा मामांच्या बकर्‍यांची सेवा करण्यासाठी राहिला होता. एकदा सर्व माणसांदेखत मामांनी नारळाएवढा मोठा दगड हातात घेऊन पाठमोर्‍या वसंतच्या पाठीवर फेकून मारला होता. हे उपस्थित प्रत्यक्षदर्शींनी समक्ष पाहिले होते. त्यावेळी वसंत कोणत्यातरी कामामध्ये मग्न होता. त्यावेळी मामांनी आपल्याला मागून काहीतरी मारल्याचे त्यालाही कळले होते, तथापि क्षणभर पाठ चोळण्याखेरीज त्याने विशेष काही केले नाही. इतरांनीही मामांना यासंबंधात कांही विचारले नाही. मामांचा दगड मारण्याचा हेतू कोणासही स्पष्टपणे कळला नव्हता.
सेवा पूर्ण करून वसंत आपल्या गावी गेल्यानंतर त्याचा कामधंदा उत्तम चालला होता. त्याचा प्रपंच व्यवस्थित चालला होता. अशाप्रकारे त्याचे दिवस समृध्दीत व समाधानात चालले होते. कदाचित मामांच्या दगड मारण्यामागील हेतू (विचित्र कृतीस्वरूप आशीर्वादयुक्त हेतू) वसंतचे चांगले व्हावे, असाच असेल.
(24)

..............................

‘ಅಂಕಲ್ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿಯಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾದ 

ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಹೊಡೆದನು ..’

ಯಾವ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಿದ್ಧಪುರರು ಯಾವ ರೀತಿಯ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪಂಡಿತರಿಗೂ ಮೊದಲೇ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಬೆನಾಡಿ ಗ್ರಾಮದ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷದ ವಸಂತ್ ಎಂಬ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಆಡುಗಳನ್ನು ಬಡಿಸಲು ಉಳಿದಿದ್ದ. ಒಮ್ಮೆ, ಎಲ್ಲಾ ಜನರ ಮುಂದೆ, ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿಯಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾದ ಕಲ್ಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ವಸಂತದ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಎಸೆದರು. ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷದರ್ಶಿಗಳು ಹಾಜರಿದ್ದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಸಂತ್ ಕೆಲವು ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿದ್ದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಅವನ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಹೊಡೆದಿದ್ದಾನೆಂದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು, ಆದರೆ ಅವನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಬೆನ್ನನ್ನು ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ವಿಶೇಷವಾದ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಇತರರು ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ಕಲ್ಲು ಹಾಕುವ ಮಾಮಾ ಉದ್ದೇಶ ಯಾರಿಗೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ.
ಸೇವೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ತಮ್ಮ own ರಿಗೆ ಮರಳಿದ ನಂತರ ವಸಂತ್ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವನ ಜಗತ್ತು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಹೀಗೆ ಅವನ ದಿನಗಳು ಸಮೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಸಂತೃಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದವು. ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುವ ಮಾಮಾ ಅವರ ಉದ್ದೇಶ (ವಿಚಿತ್ರವಾದ ಕಾರ್ಯವೆಂದು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ ಉದ್ದೇಶ) ವಸಂತಕಾಲಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿರಬೇಕು, ಅಷ್ಟೆ.

(24)
..............................

‘Uncle hit one on the back with a stone as big as a coconut ..’

Not only the common man but also the classical pundits do not know early on what deeds Siddhapurus will perform by deciding which blessing. Fifteen-year-old Vasant, a young boy from Benadi village, was left to serve his uncle's goats. Once, in front of all the people, my uncle took a stone as big as a coconut in his hand and threw it on the back of the spring. This was witnessed by the eyewitnesses present. At that time Vasant was engaged in some work. At that time, he also knew that his uncle had hit him in the back, but he did nothing special except rub his back for a moment. Others did not ask Mama about it. No one clearly knew Mama's intent to stone him.
After completing the service and returning to his hometown, Vasant was doing well. His world was going well. Thus his days went on in prosperity and contentm
ent. Maybe Mama's motive for throwing stones (blessed motive as a strange act) should be good for spring, that's all.

(24)
......................................................................
"Good in the name of Balumama .."
(Compilation of testimonials from witnesses)
.. Compiler ..
Sadgurusevak Shri. Bhimashankar Siddharam Matre
Mo. No. 9049911063
(Reference: Shri Sant Sadguru Devavatari Balumama)
......................................................................