"संत श्री बाळूमामा यांची जीवनी.."

(५-२)

 "बाळूमामांच्या नावाने चांगभलं.."

"देव अवतारी बाळुमामा.."

बाळूमामा विहीरीच्या बाहेर येऊन पाहतात, तो दोन जटाधारी बैरागी तिथे उभे होते. त्यांची वस्त्रे भगवी होती. ते वयोवृद्ध असले तरी तेजस्वी दिसत होते. बाळूमामांना ते बैरागी म्हणाले," बाळ आम्ही तहानेने कासावीस झालेले आहोत. आम्हाला कोठे पाणीच मिळाले नाही. तु थोडेसे पाणी आम्हाला आणून दिलेस तर देव तुझे कल्याण करील." ज्यांचे परोपकारावाचून ध्येयच नव्हते. अशा मामांना त्या वृध्द वाटसरुंची दया आली. त्यांच्याजवळील भरलेला पाण्याचा तांब्या त्यांनी त्यांना दिला. त्या एका तांब्याने त्यांची तहान भागली नाही म्हणून त्या साधुंनी अजून पाणी मागितले. तेव्हा त्यांना तेथेच थांबण्यास सांगून मामा विहीरीत उतरले. विशेष म्हणजे भरलेला पाण्याचा तांब्या वर घेऊन येताना स्वतःचे प्राणही त्यांनी धोक्यात घालावे लागले होते. अखेर मामांनी थंडगार पाणी अतिथींना प्यावयास दिले. अशी दोन-चार वेळा पाणी आणण्याची सत्वपरीक्षाच मामांची झाली होती. या तरुण मुलाची असामान्य निष्ठा पाहून बैरागी अगदी आनंदी होऊन मामांवर प्रसन्न झाले. त्यांनी  मामांच्या डोक्यावर आशिर्वादाचा हात ठेवला. मामांनीही त्यांच्या पायावर आपले मस्तक ठेवून वंदन केले. त्यावेळी दोन्ही साधुंपैकी वयाने मोठ्या असणाऱ्या साधुने मामांना आशिर्वाद देऊन म्हटले,"बाळ, तुझा स्वभाव आणि कर्तव्यनिष्ठा पाहून आम्ही प्रसन्न झालो आहोत. यापुढे तु जसे बोलशील तसे घडत जाईल. तु जे जे करण्याचे ठरवशील, ते ते यशस्वी होईल."

     यानंतर बघता बघता हे अलौकिक सत्पुरुष अदृश्य झाले. ते कोण होते? हे सामान्यांना सांगता येणे कठीण, परंतु मामांना कदाचित त्यांची ओळख असेल. भगवान शंकर महाविष्णूंना गुरू मानतात. त्यांचे दैवत मानतात. कदाचीत महाविष्णू आणि देवर्षी नारद असे दोघेजण साधुंच्या वेषात आले असावेत.

     हा प्रसंग मामांनी पुढील आयुष्यात केवळ एकदोन एकनिष्ठ अशा भक्तांजवळ बोलल्याचे व सविस्तरपणे न सांगता सारांश रुपात सांगितलेले आढळते. 

      मारुती गुंडू घाटगे मु.कोलेवाडी, ता.कागल, जि.कोल्हापूर या ऐंशी वर्षाच्या वृद्ध भक्ताने मामांच्या मुखातून हे ऐकलेले होते. तथापि ती गोष्ट कोठेही बोलता कामा नये अशी सक्त ताकिद त्यांना मामांनी दिलेली होती. आपल्या आनंदाच्या लहरीत मामा असामान्य असा अनुभव बोलून गेले होते. महापुरुष आपल्या तपाबद्दल बहुधा स्पष्ट असे कोठे बोलत नसतात. त्यामुळे त्यांच्या तपश्चर्येबद्दलचे गूढ वलय कायम असते. आपले पुण्य आणि तप आपण मुखाने बोलू नये, असे शास्त्रग्रंथात सांगितलेले आहेच. त्याप्रमाणे त्यांचे न बोलणेच
योग्य आहे.

' बोलाss, बोलाss बाळूमामांच्या नावाने चांगभलं..'

"बाळूमामांच्या नावाने चांगभलं.."
(साक्षीभावातून स्वदृष्टांतान्वये संकलन)
.. संकलक ..
सद्गुरुसेवक श्री. भिमाशंकर सिध्दाराम मात्रे
मो. क्र. ९०४९९११०६३
(संदर्भ ग्रंथ : श्री संत सद्गुरु देवावतारी बाळूमामा)

..........................................................................................................................

"ಬಲುಮಾಮಾ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯದು .." "ದೇವರು ಅವತಾರ ಬಲುಮಾಮಾ .."

ಬಲುಮಾಮಾ ಬಾವಿಯಿಂದ ಹೊರಬಂದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ಸನ್ಯಾಸಿಗಳು ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ. ಅವನ ಬಟ್ಟೆಗಳು ಕೇಸರಿ. ಅವನು ವಯಸ್ಸಾಗಿದ್ದರೂ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನು ಬಾಲುಮಾಮಾಳಿಗೆ, "ಬೇಬಿ, ನಮಗೆ ಬಾಯಾರಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ನಮಗೆ ನೀರು ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ನೀವು ನಮಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ನೀರು ತಂದರೆ ದೇವರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ಲೋಕೋಪಕಾರವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಗುರಿ ಯಾರಿಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಂತಹ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪರು ಮುದುಕನ ಮೇಲೆ ಕರುಣೆ ತೋರಿದರು. ಅವರು ನೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿದ ತಾಮ್ರದ ಬಾವಿಯನ್ನು ಅವರಿಗೆ ನೀಡಿದರು. ತಾಮ್ರವು ಅವರ ಬಾಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ತಣಿಸಲಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ನೀರು ಕೇಳಿದರು. ಅಮ್ಮ ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಲ್ಲುವಂತೆ ಹೇಳಿ ಬಾವಿಗೆ ಇಳಿದಳು. ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ, ತುಂಬಿದ ನೀರನ್ನು ತಾಮ್ರಕ್ಕೆ ತರುವಾಗ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನೇ ಪಣಕ್ಕಿಡಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಕೊನೆಗೆ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಅತಿಥಿಗಳಿಗೆ ಕುಡಿಯಲು ತಣ್ಣೀರು ನೀಡಿದರು. ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ನೀರು ತರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದರು. ಈ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗನ ಅಸಾಧಾರಣ ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ನೋಡಿದ ಬೈರಗಿ ತನ್ನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ಅವನು ಆಶೀರ್ವಾದದ ಕೈಯನ್ನು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿದನು. ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಕೂಡ ಅವನ ಪಾದಕ್ಕೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಇಬ್ಬರು ಸನ್ಯಾಸಿಗಳಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯನು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ, "ಮಗು, ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಭಾವ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ನಮಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ. ಇಂದಿನಿಂದ, ನೀವು ಏನು ಹೇಳಿದರೂ ಅದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ. ನೀವು ಏನು ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರೂ ಅದು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ಇದರ ನಂತರ, ಈ ಅಲೌಕಿಕ ಸದ್ಗುಣ ಪುರುಷರು ಕಣ್ಮರೆಯಾದರು. ಯಾರದು ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಹೇಳುವುದು ಕಷ್ಟ, ಆದರೆ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಅವನನ್ನು ತಿಳಿದಿರಬಹುದು. ಭಗವಾನ್ ಶಂಕರರು ಮಹಾವಿಷ್ಣುವನ್ನು ತಮ್ಮ ಗುರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರನ್ನು ದೇವರುಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಹಾವಿಷ್ಣು ಮತ್ತು ದೇವರ್ಶಿ ನಾರಾದ್ ಸಾಧುಗಳ ವೇಷದಲ್ಲಿ ಬಂದಿರಬಹುದು.

ಈ ಘಟನೆಯನ್ನು ಮಾಮಾ ಅವರ ನಂತರದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಒಂದು ಅಥವಾ ಇಬ್ಬರು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಹೇಳದೆ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಕೊಲ್ವಾಡಿ, ತಾಲ್. ಕಾಗಲ್, ಜಿಲ್ಲೆಯ ಮಾರುತಿ ಗುಂಡು ಘಾಟ್ಗೆ ಎಂಬ ಎಂಭತ್ತು ವರ್ಷದ ಭಕ್ತನು ಕೊಲ್ಹಾಪುರ ತನ್ನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಂದ ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದನು. ಆದರೆ, ಈ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಮಾತನಾಡದಂತೆ ಅವರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದರು. ಅವರ ಸಂತೋಷದ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ, ಮಾಮಾ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಅನುಭವದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದರು. ಮಹಾನ್ ಪುರುಷರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಶಾಖದ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರ ತಪಸ್ಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ರಹಸ್ಯ ಉಳಿದಿದೆ. ನಮ್ಮ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ತಪಸ್ಸನ್ನು ನಾವು ಬಾಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಬಾರದು ಎಂದು ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಎಂದು ನಮೂದಿಸಬಾರದು

ಅದು ಸರಿ.

'ಮಾತನಾಡಿ, ಬಾಲುಮಾಮಾ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿ ..'

..........................................................................................................................

"Good in the name of Balumama .." "God incarnate Balumama .."

Balumama comes out of the well and sees two monks standing there. His clothes were saffron. He looked bright even though he was old. He said to Balumama, "Baby, we are thirsty. We have not got any water. If you bring us some water, God will take care of you." Who had no goal other than philanthropy. Such uncles took pity on the old man. He gave them a copper well filled with water. The copper did not quench their thirst, so the monks asked for more water. Mama went down to the well, telling them to stop there. What is special is that they had to risk their own lives while bringing the filled water to the copper. Finally the uncle gave the guests cold water to drink. The uncles had tried to fetch water a couple of times. Seeing the extraordinary devotion of this young boy, Bairagi was very happy and pleased with his uncle. He placed his hand of blessing on his uncle's head. The uncles also bowed at his feet. At that time, the eldest of the two monks blessed the uncle and said, "Baby, we are happy to see your nature and conscientiousness. From now on, whatever you say will happen. Whatever you decide to do, it will be successful."

After this, these supernatural virtuous men disappeared. Who was that It's hard to tell the common man, but the uncles may know him. Lord Shankara considers Mahavishnu as his Guru. They are considered gods. Mahavishnu and Devarshi Narad may have come in the guise of sadhus.

It is found that this incident was told by Mama in his later life only to one or two such devotees and was summarized without elaborating.

An eighty year old devotee from Maruti Gundu Ghatge, Kolewadi, Tal. Kagal, Dist. Kolhapur had heard this from his uncle. However, his uncle had warned him not to talk about it anywhere. In his wave of joy, Mama had spoken of an unusual experience. Where great men often do not speak clearly about their heat. So the mystery about their penance remains. It is said in the scriptures that we should not speak our virtues and penances with our mouths. Not to mention that That's right.

'Speak, speak in the name of Balumama.

"Good in the name of Balumama .." (Compilation of testimonials from witnesses) .. Compiler .. Sadgurusevak Shri. Bhimashankar Siddharam Matre Mo. No. 9049911063 (Reference: Shri Sant Sadguru Devavatari Balumama)