"मामांच्या कृपेने उत्कर्ष झाला आणि
त्यांची आज्ञा मोडल्याने सर्वनाश ओढावला.."
नूरमा नावाची एक मुस्लिम व्यापारी बाई मामांची भाविक होती. ती आपल्या उदरनिर्वाहासाठी लोणी खरेदी करुन ते विकण्याचा उद्योग करत होती. त्यासाठी ती गडहिंग्लज, संकेश्वर व हलकर्णी वगैरे गावातील बाजारात जात असे. एकदा गडहिंग्लजच्या बाजारादिवशी नूरमा लोणी खरेदीसाठी तराजू घेऊन बसलेली असताना मामा अचानकपणे तिथे आले. मामा तिला म्हणाले,"बाई, धंदा पोटासाठी करायचा तर इमानानं कर. तुला काही कमी पडलं तर मला विचार. पुढं जाताना मागं वळून बघत चाल." नूरमाने मामांनी सांगितलेल्या आज्ञेला होकार दिला. तिने मामांचे दर्शन घेतले. मामांनीही तिला आशीर्वाद दिले. मामा व मामांबरोबर असणाऱ्या मंडळीना तिने हॉटेलमधून चहा आणवून पाजला. मामांनी आशीर्वाद दिलेल्या त्या दिवसापासून तिची व्यापारात झपाटय़ाने भरभराट होऊ लागली. तीन-चार वर्षात नूरमाने लहानशी मोटारही खरीदी केली. नूरमाची मोटार संकेश्वरातील सप्ताहात, मामांना घेऊन येण्यासाठी आणि परत पोहोचवण्यासाठी, ती मोफत देवू लागली. लक्ष्मण काळे यांना नूरमा अनेकदा म्हणायची," मामांच्या कामासाठी माझी गाडी केव्हाही घेऊन जावा." नूरमा कडून तूप आणि लोणी वाढत्या मागणीने मुंबईला जाऊ लागले. तिच्याकडे पैशाचा जणू पाऊसच पडू लागला. तिने "विजय" नावाचे सिनेमाचे टाॅकीजही खरेदी केले. पैसा कोठे ठेवावा? त्याचे काय करावे? हे तिला समजेनासे झाले. व्यापारात नूरमा शिखरावर गेलेली होती. "मामांसाठी केव्हाही मोटार नेण्यास हरकत नाही.", असे नूरमाने वारंवार सांगितल्याने मामांना संकेश्वरच्या सप्ताहासाठी आणण्यासाठी मोटार मागण्यास लक्ष्मण काळे नूरमाकडे गेले. तिच्या दारात तिची मोटार उभी होती.
काळे म्हणाले,"नूरमाबाई मामांना आणण्यासाठी तुमची गाडी पाहिजे." त्यावेळी नूरमा काळेंना म्हणाली,"आमची गाडी तुम्हाला मिळणार नाही. आमचे अर्जंट काम आहे. आम्ही ताबडतोब गाडी घेऊन बाहेरगावी जाणार आहोत." हे ऐकताच लक्ष्मण काळे थोडे चकितच झाले. मामांसाठी केव्हाही गाडी नेण्यास हरकत नाही; असे म्हणणारी बाई, असे का म्हणाली या विचारातच ते थोडेसे निराश झाले. यानंतर ते डाॅ. शिरगे यांच्याकडे गेले. डाॅ. शिरगेंनी तात्काळ," गाडी घेऊन जा." अशा शब्दांत होकार दिला. तथापि, त्यांचा कंपाऊंडर कामत मात्र ''गाडी मिळणार नाही'', असे म्हणू लागला. कामत, नावाच्या त्या माणसाला डाॅक्टर शिरगेंनी,"गाडी द्यायचीच.." असे दरडावून म्हणताच तो तेथून मुकाट्याने गेला. त्याप्रमाणे मामा डाॅ. शिरगे यांच्या मोटारीमधून संकेश्वरात आले. सप्ताह सुरु झाला. गाडीतून उतरताच मामा कामत नावाच्या कंपाऊंडर कम ड्रायव्हरला म्हणाले,"अरे! गोंधळ्याचा सप्ताह आहे. मी तुझ्या गाडीत बसून आलोय. तुझं भाडे किती ते मला सांग रे ! ड्रायव्हर.." त्यावेळी तो ड्रायव्हर गप्पच थांबला. पुढे मामा त्याला म्हणाले,"भाड्यासाठीच तू गाडी मिळणार नाही असं म्हणत होतास नव्ह?" ड्रायव्हर तोंड उघडतच नव्हता. त्याला अखेर मामा म्हणाले,"सांग नाहीतर, .... मिळून जाशील." याबरोबरच मामांनी खिशात हात घातला आणि हातात आले तेवढे रुपये काढून कामतला दिले. यामुळे तो खूष झालेला दिसला. पुढे आठच दिवसांनी पोष्टाजवळ कामतच्या स्कूटरला अपघात झाला. त्या अपघातातून तो कसाबसा वाचला खरा! पण मामांकडून घेतलेल्या रकमेच्या अनेकपट पैसा त्याच्याकडून खर्च झाला. तेही मरणाचा भोजा शिवून आल्यानंतर. त्यावेळी मात्र कामतच्या डोक्यात चांगला प्रकाश पडला. सत्पुरुष महात्म्यांच्या संबंधीच्या कोणत्याही बाबतीत अस्सल धंद्याची दृष्टी ठेवणे योग्य नसते, हे त्याला कळले.
याच वर्षी नूरमाबाईने जरीचा
लाल फेटा, नवे धोतर आणि शर्ट असा आहेर मामांना देण्यासाठी आणला होता. लक्ष्मण काळे
यांना विठ्ठल मंदिरातून बोलावून नूरमाने म्हटले," आम्ही मामांना आहेर आणला आहे. तुमच्या हस्ते तो आहेर मामांना अर्पण
करा." मामांनी आहेर नाकारला आणि ते म्हणाले,"तुझा आहेर तू परत घेऊन जा. तू
अशीच हाल-हाल होऊन जाशील बघ. दारात गाडी असूनही तु मिळणार नाही असं म्हणालीस. तुला
पैसा फार झालाय."
त्यानंतर मामा कापशी भागात
आपल्या बकऱ्यांमध्ये आले. विजय सिनेमा टॉकीजला छतावर पत्रे मारताना लोखंडी पत्र्यांना
मारण्याची वायसर्स मिळाली नाहीत, म्हणून नूरमाबाईने त्याकाळी चलनात असलेल्या तांब्याच्या
नाण्यांना भोक मारून ते वायसर्सप्रमाणे विपरले होते. एवढा पैसा खरोखरच तिच्यापाशी जमला
होता. मामांच्या वरील उद्गारानंतर मात्र नूरमाला उतरती कळा लागली. लोण्यात आणि तुपात
भेसळ आढळून, विक्री गेलेला माल परत येऊ लागला. हजारो रुपयांचे नुकसान होऊ लागले.
"विजय" चित्रपटगृह विकावे लागले. मोटार विकली. काही दिवसांनी ती आर्थिक दृष्टीने
आरंभी होती त्या स्थितीत पूर्ववत आली.
यशाच्या शिखरावर पोहोचल्यावर मामांच्या मौलीक सुचनेचे स्मरण नूरमाने ठेवले नाही. म्हणून तिने सर्वनाश ओढावून घेतला. "पुढे जाताना वारंवार मागे पहावे ",अशा अर्थाच्या मामांच्या आज्ञेचे तिने उल्लंघन केले होते. त्यामुळे भरपूर पैसा आल्याने तिचा उन्मत्तपणा वाढला होता आणि हा उन्मत्तपणाच तिच्या सर्वनाशास कारणीभूत ठरला. हे वर्म सर्वांनी लक्षात ठेवण्यासारखे आहे. मामांच्या सर्व भक्तांनी याची जाणीव ठेवली पाहिजे. मामांच्या कृपेने आपण सुखी झालो आहोत, हे लक्षात ठेवूनच सदासर्वदा वागले पाहिजे. हे कधीही विसरता कामा नये.
'बोलाss, बोलाss बाळूमामांच्या नावाने चांगभलं..'
"बाळूमामांच्या नावाने चांगभलं.."
(साक्षीभावातून
स्वदृष्टांतान्वये संकलन)
.. संकलक ..
सद्गुरुसेवक श्री. भिमाशंकर सिध्दाराम मात्रे
मो. क्र. ९०४९९११०६३
(संदर्भ ग्रंथ : श्री संत सद्गुरु देवावतारी
बाळूमामा)
❄❄❄❄❄❄❄❄
"ಇದು ನಮ್ಮ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು
ಅವರ ಆದೇಶಗಳನ್ನು ಧಿಕ್ಕರಿಸುವುದು ಸರ್ವನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. "
ನೂರ್ಮಾ ಎಂಬ ಮುಸ್ಲಿಂ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಬಾಯಿ ಮಾಮಾ ಭಕ್ತ. ಅವಳು ತನ್ನ ಜೀವನಾಧಾರಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಖರೀದಿಸುವ ಮತ್ತು ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿದ್ದಳು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಗದಿಂಗ್ಲಾಜ್, ಸಂಕೇಶ್ವರ ಮತ್ತು ಹಲ್ಕರ್ಣಿ ಗ್ರಾಮಗಳ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಮ್ಮೆ ಗದಿಂಗ್ಲಾಜ್ನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ದಿನದಂದು, ನೂರ್ಮಾ ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಖರೀದಿಸಲು ಮಾಪಕಗಳೊಂದಿಗೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾಗ, ಮಾಮಾ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದರು. ಮಾಮಾ ಅವಳಿಗೆ, "ಲೇಡಿ, ನಿಮ್ಮ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಲು ನೀವು ಬಯಸಿದರೆ, ಅದನ್ನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಮಾಡಿ. ನಿಮಗೆ ಏನಾದರೂ ಕೊರತೆಯಿದ್ದರೆ, ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿ. ನೀವು ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿರುವಾಗ, ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿ." ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಆದೇಶವನ್ನು ಪಾಲಿಸಿದರು. ಅವಳು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದಳು. ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಕೂಡ ಅವಳನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದರು. ಅವಳು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಹೋಟೆಲ್ನಿಂದ ಚಹಾವನ್ನು ಸಭೆಗೆ ತಂದಳು. ಅವಳು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ದಿನದಿಂದ, ಅವಳ ವ್ಯವಹಾರವು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಮೂರು ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ನೂರ್ಮಾ ಸಣ್ಣ ಕಾರು ಖರೀದಿಸಿದರು. ಸಂಕೇಶ್ವರದಲ್ಲಿ ವಾರದಲ್ಲಿ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪರನ್ನು ಕರೆತರಲು ಮತ್ತು ತಲುಪಿಸಲು ನೂರ್ಮಾ ಅವರ ಕಾರನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ನೀಡಲಾಯಿತು. ನೂರ್ಮಾ ಲಕ್ಷ್ಮಣ್ ಕೇಲ್ ಗೆ "ನನ್ನ ಕಾರನ್ನು ಮಾಮಾ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದರೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನೂರ್ಮಾದ ತುಪ್ಪ ಮತ್ತು ಬೆಣ್ಣೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಬೇಡಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಮುಂಬೈಗೆ ಹೋಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಅದು ಅವಳ ಮೇಲೆ ಹಣ ಮಳೆ ಬೀಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಅವಳು "ವಿಜಯ್" ಎಂಬ ಚಲನಚಿತ್ರ ಟಾಕೀಸ್ ಅನ್ನು ಸಹ ಖರೀದಿಸಿದಳು. ಹಣವನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಹಾಕಬೇಕು? ಇದನ್ನು ಏನು ಮಾಡಬೇಕು? ಇದು ಅವಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ನೂರ್ಮಾ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದರು. "ಮಾಮಾ ಅವರಿಗೆ ಕಾರು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವುದೇ ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ" ಎಂದು ನೂರ್ಮಾ ಪದೇ ಪದೇ ಹೇಳಿದರು. ಸಂಕೇಶ್ವರ ವಾರಕ್ಕೆ ಮಾಮಾಳನ್ನು ಕರೆತರಲು ಕಾರನ್ನು ಕೇಳಲು ಲಕ್ಷ್ಮಣ್ ಕೇಲ್ ನರ್ಮಾಗೆ ಹೋದರು. ಅವಳ ಕಾರನ್ನು ಅವಳ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಗಿತ್ತು.
"ನೂರ್ಮಾಬಾಯಿ ಮಾಮಾಳನ್ನು ಕರೆತರಲು ನನಗೆ ನಿಮ್ಮ ಕಾರು ಬೇಕು" ಎಂದು ಕೇಲ್ ಹೇಳಿದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನೂರ್ಮಾ ಕೇಲ್ಗೆ, "ನೀವು ನಮ್ಮ ಕಾರನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ನಮಗೆ ತುರ್ತು ಕೆಲಸವಿದೆ. ನಾವು ಕಾರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತಕ್ಷಣ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ಲಕ್ಷ್ಮಣ್ ಕೇಲ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಘಾತಗೊಂಡ. ಚಿಕ್ಕಪ್ಪರಿಗೆ ವಾಹನ ಚಲಾಯಿಸುವುದನ್ನು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ; ಮಹಿಳೆ ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾಳೆ ಎಂಬ ಆಲೋಚನೆಯಿಂದ ಅವನು ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಶೆಗೊಂಡನು. ಅದರ ನಂತರ ಡಾ. ಶಿರ್ಗೆ ಹೋದರು. ಡಾ. ಶಿರ್ಜ್ ತಕ್ಷಣ "ಕಾರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ" ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ಅಂತಹ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೌದು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಆದರೆ, ಅವರ ಕಂಪೌಂಡರ್ ಕಾಮತ್, "ನಾನು ಕಾರು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಡಾ. ಶಿರ್ಗೆ ಕಾಮತ್ ಎಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ "ನಾನು ನಿಮಗೆ ಕಾರನ್ನು ನೀಡಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೆ ..." ಎಂದು ಹೇಳಿದ ತಕ್ಷಣ ಅವನು ಮೌನವಾಗಿ ಹೊರಟುಹೋದನು. ಅದೇ ರೀತಿ ಮಾಮಾ ಡಾ. ಶಿರ್ಗೆ ಅವರ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಸಂಕೇಶ್ವರಕ್ಕೆ ಬಂದರು. ವಾರ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಅವನು ಕಾರಿನಿಂದ ಇಳಿದ ಕೂಡಲೇ, ಮಾಮಾ ಕಾಮತ್ ಕಾಂಪೌಂಡರ್ ಕಮ್ ಡ್ರೈವರ್ಗೆ, "ಹೇ! ಇದು ಗೊಂದಲಮಯವಾದ ವಾರ. ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೇನೆ. ನಿಮ್ಮ ಶುಲ್ಕ ಎಷ್ಟು ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಡ್ರೈವರ್!" ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಚಾಲಕ ಮೌನವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ. ನಂತರ ಮಾಮಾ ಅವನಿಗೆ, "ನೀವು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಕಾರು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೀರಿ, ಸರಿ?" ಚಾಲಕ ಬಾಯಿ ತೆರೆಯಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ಅಮ್ಮ ಅವನಿಗೆ, "ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹೇಳಿ, .... ನೀವು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೀರಿ" ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿ ಕೈ ಇಟ್ಟು, ಎಷ್ಟು ಸಾಧ್ಯವೋ ಅಷ್ಟು ಹಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಕಾಮತ್ಗೆ ನೀಡಿದರು. ಇದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ಎಂಟು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಕಾಮತ್ನ ಸ್ಕೂಟರ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಬಳಿ ಅಪ್ಪಳಿಸಿತು. ಅವರು ಅಪಘಾತದಿಂದ ಬದುಕುಳಿದರು! ಆದರೆ ಅವನು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಹಣವನ್ನು ಹಲವು ಪಟ್ಟು ಖರ್ಚು ಮಾಡಿದನು. ಸಾವಿನ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಹೊಲಿದ ನಂತರ. ಆದರೆ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕಾಮತ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಉತ್ತಮ ಬೆಳಕು ಬಿದ್ದಿತು. ನೀತಿವಂತ ಮಹಾತ್ಮರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ವ್ಯವಹಾರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದು ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಅರಿತುಕೊಂಡರು.
ಅದೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ನರ್ಮಾಬಾಯಿ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ನೀಡಲು ಕೆಂಪು ಫೆಟಾ, ಹೊಸ ಧೋತಿ ಮತ್ತು ಶರ್ಟ್ ತಂದಿದ್ದರು. ವಿಠ್ಠಲ್ ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮಣ್ ಕೇಲ್ ಅವರನ್ನು ಕರೆದು ನೂರ್ಮಾ, "ನಾವು ಅಹೆರ್ನನ್ನು ಮಾಮಾಗೆ ಕರೆತಂದಿದ್ದೇವೆ. ಆ ಅಹೆರ್ ಅನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಕೈಗಳಿಂದ ಮಾಮಾಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಅಂಕಲ್ ಆಹಾರವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು ಮತ್ತು "ನಿಮ್ಮ ಆಹಾರವನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ. ನೀವು ಅದೇ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತೀರಿ. ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಕಾರು ಇದ್ದರೂ ನೀವು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನೀವು ಹೇಳಿದ್ದೀರಿ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹಣವಿಲ್ಲ."
ಮಾಮಾ ನಂತರ ಹತ್ತಿ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಆಡುಗಳಿಗೆ ಬಂದಳು. ವಿಜಯ್ ಸಿನೆಮಾ ಟಾಕೀಸ್ the ಾವಣಿಯ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಷರಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುವಾಗ ಕಬ್ಬಿಣದ ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಸಂದರ್ಶಕರಿಗೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ನೂರ್ಮಾಬಾಯಿ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಚಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿರುವ ತಾಮ್ರದ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಪಂಚ್ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ದರ್ಶಕಗಳಂತೆ ಚದುರಿಸಿದರು. ಅವಳು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ತುಂಬಾ ಹಣವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ್ದಳು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮಾಮಾ ಅವರ ಮೇಲಿನ ಮಾತಿನ ನಂತರ, ನೂರ್ಮಾ ಕ್ಷೀಣಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು. ಬೆಣ್ಣೆ ಮತ್ತು ತುಪಾಟ್ನಲ್ಲಿ ಕಲಬೆರಕೆ ಕಂಡುಕೊಂಡ ನಂತರ, ಮಾರಾಟವಾದ ಸರಕುಗಳು ಹಿಂತಿರುಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು. ಸಾವಿರಾರು ರೂಪಾಯಿಗಳು ಕಳೆದುಹೋಗಿವೆ. "ವಿಜಯ್" ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಮೋಟಾರ್ ಮಾರಾಟವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಅವಳು ತನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಮರಳಿದಳು.
ಯಶಸ್ಸಿನ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದ ನೂರ್ಮಾ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಮೂಲ ಸಲಹೆಯನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅವಳು ಧುಮುಕಿದಳು. "ಮುಂದೆ ಸಾಗುವಾಗ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡಬೇಕು" ಎಂಬ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಅವಳು ಉಲ್ಲಂಘಿಸಿದ್ದಳು. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಬಹಳಷ್ಟು ಹಣದಿಂದಾಗಿ ಅವಳ ದುರಹಂಕಾರ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು ಮತ್ತು ಈ ದುರಹಂಕಾರವೇ ಅವಳ ನಿಧನಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು. ಈ ವರ್ಮ್ ಅನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅಮ್ಮನ ಎಲ್ಲ ಭಕ್ತರು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತರಾಗಿರಬೇಕು. ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ನಾವು ಸಂತೋಷವಾಗಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ವರ್ತಿಸಬೇಕು. ಇದನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಬಾರದು.
'ಮಾತನಾಡಿ, ಬಾಲುಮಾಮಾ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿ.
"It simply came to our notice then
Disobeying his orders led to annihilation. "
A Muslim merchant named Nurma was a devotee of Bai Mama. She was in the business of buying and selling butter for her subsistence. For this, she used to go to the markets of Gadhinglaj, Sankeshwar and Halkarni villages. Once on the market day of Gadhinglaj, while Nurma was sitting with scales to buy butter, Mama suddenly came there. Mama said to her, "Lady, if you want to do business for your stomach, do it honestly. If you lack anything, think of me. As you move forward, look back." Nurma obeyed his uncle's order. She visited her uncle. Her uncle also blessed her. She brought tea from the hotel to the congregation with her uncle and aunt. From the day she was blessed by her uncle, her business began to flourish. In three or four years, Noorma bought a small car. During the week in Sankeshwar, Nurma's car was given away for free to fetch and deliver the uncles. Nurma used to say to Laxman Kale, "Take my car for mama's work anytime." Ghee and butter from Nurma started going to Mumbai with increasing demand. It started raining money on her. She also bought movie talkies called "Vijay". Where to put the money? What to do with it? This did not make sense to her. Nurma had gone to the top in trade. "Never mind taking a car for Mama," said Nurma repeatedly, and Laxman went to Kale Nurma to ask for a car to bring Mama for Sankeshwar's week. Her car was parked at her door.
Kale said, "I need your car to bring Nurmabai Mama." At that time Nurma said to Kale, "You will not get our car. We have urgent work. We will take the car and go out immediately." Laxman Kale was a little shocked to hear this. Never mind driving for uncles; He was a little disappointed at the thought of why the woman said that. After that, Dr. Went to Shirge. Dr. Shirge immediately said, "Take the car." Said yes in such words. However, his compounder Kamat said, "I will not get a car." As soon as Dr. Shirge told the man named Kamat, "I want to give you a car ..." he left in silence. Similarly, Mama Dr. Shirge came to Sankeshwar in his car. The week began. As soon as he got out of the car, Mama Kamat said to the compounder cum driver, "Hey! It's a messy week. I'm sitting in your car. Tell me how much is your fare, driver!" At that moment, the driver stopped in silence. Later Mama said to him, "You were saying that you will not get a car just for rent, right?" The driver did not open his mouth. Mama finally told him, "Tell me otherwise, .... you will go together." At the same time, the uncle put his hand in his pocket and took out as much money as he could and gave it to Kamat. This made him look happy. Eight days later, Kamat's scooter crashed near the post. He survived the accident! But he spent many times the money he took from his uncle. After sewing the feast of death. At that time, however, a good light fell on Kamat's head. He realized that it was not appropriate to have a genuine business vision in any matter related to the righteous Mahatma.
In the same year, Nurmabai had brought a red feta, a new dhoti and a shirt to give to her uncle. Calling Laxman Kale from the Vitthal temple, Nurma said, "We have brought Aher to Mama. Offer that Aher to Mama with your hands." Uncle refused the food and said, "Take your food back. You will be in the same condition. You said you will not get it even though there is a car at the door. You have run out of money."
Mama then came to her goats in the cotton area. Vijay Cinema Talkies did not get the visors to hit the iron sheets while hitting the letters on the roof, so Nurmabai punched the copper coins in circulation at that time and scattered them like visors. She had really accumulated so much money. However, after the above utterance of Mama, Noorma started to decline. After finding adulteration in butter and tupat, the sold goods started coming back. Thousands of rupees were lost. "Vijay" cinema had to be sold. Motor sold. A few days later, she returned to her former financial position.
Reaching the pinnacle of success, Nurma did not remember his uncle's original suggestion. So she took the plunge. She had violated her uncle's command to "look back again and again when moving forward". As a result, her arrogance had increased due to a lot of money, and this arrogance was the cause of her demise. This worm is worth remembering by all. All devotees of Mama should be aware of this. We should always act keeping in mind that we are happy with the grace of uncle. This should never be forgotten.
'Speak, speak in the name of Balumama.
"Good in the name of Balumama .."
(Compilation of testimonials from witnesses)
.. Compiler ..
Sadgurusevak Shri. Bhimashankar Siddharam Matre
Mo. No. 9049911063
(Reference: Shri Sant Sadguru Devavatari Balumama)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा